ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บุคคล, บุคคล- '

    บุคคล, บุคคล-  หมายถึง [บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น. คน (เฉพาะตัว); (กฎ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา; กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล.(ป. ปุคฺคล; ส. ปุทฺคล).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บุคคล, บุคคล-

    [บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น. คน (เฉพาะตัว); (กฎ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา; กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล.(ป. ปุคฺคล; ส. ปุทฺคล).

  • บุคคลที่สาม

    (กฎ) ดู บุคคลภายนอก.

  • บุคคลธรรมดา

    [บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.

  • บุคคลนิติสมมติ

    [บุกคนนิติสมมด] (กฎ; เลิก) น. นิติบุคคล.

  • บุคคลผู้ไร้ความสามารถ

    [บุกคน-] (กฎ) น. บุคคลใด ๆ ซึ่งไม่มีความสามารถตามกฎหมายหรือความสามารถถูกจํากัดโดยบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยความสามารถ.

  • บุคคลภายนอก

    (กฎ) น. บุคคลที่มิได้เป็นคู่กรณีหรือคู่สัญญา แต่อาจมีสิทธิเกี่ยวข้อง,บุคคลที่สาม ก็เรียก.

  • บุคคลสิทธิ

    [บุกคะละสิด, บุกคนละสิด] (กฎ) น. สิทธิเหนือบุคคล เช่นสิทธิของเจ้าหนี้เหนือลูกหนี้.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒